Prawomocność orzeczenie nieprawomocne
Data orzeczenia
2025-05-12
orzeczenie nieprawomocne
Data wpływu 2025-04-07
Sąd Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach
Sędziowie Monika Krywow /przewodniczący sprawozdawca/
Symbol z opisem 6112 Podatek dochodowy od osób fizycznych, w tym zryczałtowane formy opodatkowania658
Hasła tematyczne Odrzucenie skargi
Skarżony organ Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej
Treść wyniku Odrzucono skargę
Powołane przepisy Dz.U. 2024 poz 935 art. 58 § 1 pkt 3Ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j.)
I SAB/Gl 6/25 - Postanowienie WSA w Gliwicach
SENTENCJA
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia Monika Krywow (spr.), , , po rozpoznaniu 12 maja 2025 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi W.G. (G.) na bezczynność Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w przedmiocie wydania interpretacji indywidualnej p o s t a n a w i a: 1. odrzucić skargę; 2. zwrócić kwotę 100,00 (sto) złotych uiszczoną tytułem wpisu od skargi.
UZASADNIENIE
W piśmie z 18 marca 2025 r. W.G. (dalej: skarżący) wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach na bezczynność Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w postępowaniu o wydanie interpretacji indywidualnej.
W wykonaniu zarządzenia Przewodniczącej Wydziału I z 11 kwietnia 2025 r., w piśmie z 14 kwietnia 2025 r. skarżący został wezwany do usunięcia braku formalnego skargi poprzez podanie numeru PESEL skarżącego, w terminie 7 dni, pod rygorem odrzucenia skargi.
Przesyłka pocztowa zawierająca m.in. pismo sądowe z 14 kwietnia 2025 r. została doręczona skarżącemu 17 kwietnia 2025 r.
W piśmie z 18 kwietnia 2025 r. skarżący oświadczył, że cofa złożoną skargę i wnosi o zwrot uiszczonego wpisu sądowego.
Termin przewidziany na usunięcie braku formalnego skargi upłynął 24 kwietnia 2025 r. Brak formalny skargi nie został usunięty.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach zważył, co następuje:
Skarga podlegała odrzuceniu.
Przepis art. 57 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.) dalej: p.p.s.a. stanowi, że skarga powinna czynić zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym.
Przepis art. 46 § 2 pkt 1 lit. b p.p.s.a. stanowi, że pismo strony powinno zawierać, gdy jest pierwszym pismem w sprawie, numer PESEL strony wnoszącej pismo, będącej osobą fizyczną, jeżeli jest obowiązana do jego posiadania albo posiada go nie mając takiego obowiązku.
Stosownie do treści art. 49 § 1 p.p.s.a., jeżeli pismo strony nie może otrzymać prawidłowego biegu wskutek niezachowania warunków formalnych, przewodniczący wzywa stronę o jego uzupełnienie lub poprawienie w terminie siedmiu dni pod rygorem pozostawienia pisma bez rozpoznania, chyba że ustawa stanowi inaczej. Szczególne uregulowanie w tym względzie zawiera art. 58 § 1 pkt 3 i § 3 p.p.s.a., który stanowi, że sąd odrzuca skargę postanowieniem, gdy nie uzupełniono w wyznaczonym terminie braków formalnych skargi. Odrzucenie skargi może nastąpić na posiedzeniu niejawnym.
Przenosząc powyższe regulacje na grunt rozpoznawanej sprawy stwierdzić należało, że skarga złożona przez skarżącego obarczona była brakiem formalny w postaci braku podania w niej numeru PESEL. Skarżący został w związku z tym w prawidłowy sposób wezwany do usunięcia braku formalnego skargi. Korespondencja sądowa zawierająca m.in. pismo sądowe z 14 kwietnia 2025 r. została doręczona skarżącemu 17 kwietnia 2025 r. Przewidziany prawem termin, do którego skarżący mógł usunąć brak skargi upłynął 24 kwietnia 2025 r. (czwartek). W tym terminie skarżący nie podjął czynności zmierzających do sanowania braku skargi. Co prawda skarżący wniósł do sądu pismo z 18 kwietnia 2025 r., w którym oświadczył, że cofa złożoną skargę, niemniej jednak w piśmie tym nie podał swojego numeru PESEL. Sąd orzekający wyjaśnia w tym miejscu, że zgodnie z art. 60 p.p.s.a. skarżący może cofnąć skargę i cofnięcie to wiąże sąd. Cofnięcie skargi jest niedopuszczalne, jeżeli zmierza ono do obejścia prawa lub spowodowałoby utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności (art. 60 zd. 3 p.p.s.a.). Z powyższego przepisu wynika, że następstwem procesowym cofnięcia skargi ze skutkiem prawnym winno być umorzenie przez sąd postępowania w oparciu o art. 161 § 1 pkt 1 p.p.s.a. Dla skutecznego cofnięcia skargi niezbędne jest jednak jej wcześniejsze skuteczne wniesienie. Przed umorzeniem postępowania sąd jest zobowiązany z urzędu poddać kontroli nie tylko skuteczność cofnięcia skargi, lecz także skuteczność jej wniesienia. Jeżeli skarga zawiera braki uniemożliwiające nadanie jej dalszego biegu, sąd skargę odrzuca, a nie umarza postępowanie (por. postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z 25 października 2021 r. sygn. akt: III SA/Gl 927/21; orzeczenia sądów administracyjnych dostępne pod adresem www.orzeczenia.nsa.gov.pl).
W konsekwencji zaistniałych okoliczności stwierdzić należało, że żądany brak formalny skargi nie został usunięty, a zatem wniesiona skarga podlegała odrzuceniu. W związku z powyższym na podstawie art. 58 § 1 pkt 3 p.p.s.a. Sąd orzekł jak w punkcie pierwszym sentencji postanowienia.
O zwrocie uiszczonego wpisu od skargi (punkt drugi sentencji postanowienia) orzeczono na podstawie art. 232 § 1 pkt 1 p.p.s.a., zgodnie z którym sąd z urzędu zwraca stronie cały uiszczony wpis od pisma odrzuconego lub cofniętego do dnia rozpoczęcia rozprawy.